Αρχαιολογικός χώρος Ελληνιστικής Στοάς και επιθαλασσίου αμυντικού τείχους

Διώροφη στοά δωρικού ρυθμού, προσανατολισμού Α-Δ, με μέγιστες σωζόμενες διαστάσεις 87 Χ 16 μ. Το συνολικό της μήκος υπολογίζεται σε περίπου 150 μ. Το 1929 αποκαλύφθηκε αρχικά ένα μικρό τμήμα της κατά τις εργασίες κατασκευής της «Προσφυγικής Αγοράς», η οποία διατηρήθηκε έως το 2000 όταν κατά τις εργασίες ανέγερσης του νέου Δημαρχείου της Μυτιλήνης, η στοά αποκαλύφθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της.  

Στο εσωτερικό του κτηρίου υπήρχε κιονοστοιχία για τη στήριξη της στέγης. Τετράγωνα θεμέλια, διαστάσεων 1,40 Χ 1,46 μ., σε 6 δόμους μαλακού πωρόλιθου, στήριζαν 20 οκταγωνικούς κίονες από ρόδινο ηφαιστειακό πέτρωμα. Η πρόσοψή της από την πλευρά της θάλασσας ήταν μαρμάρινη με εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Η στοά κατασκευάστηκε τον 3ο αι. π.Χ. αξιοποιώντας στη θεμελίωσή της το εσωτερικό παράκτιο τείχος της πόλης, η χρήση του οποίου είχε πια διακοπεί. Η ανέγερσή της στο παράκτιο μέτωπο του επιβατικού και εμπορικού βόρειου λιμένα Μυτιλήνης αποκαλύπτει και τον εμπορικό της χαρακτήρα. Στην περιοχή έχουν ανασκαφτεί, χωρίς να διατηρηθούν, άλλες πέντε στοές, γεγονός που μας επιτρέπει να ταυτίσουμε την περιοχή ως τον χώρο της αρχαίας αγοράς. Στην ύστερη αρχαιότητα (4ος-6ος αι. μ.Χ.) το μεγαλοπρεπές κτήριο είχε καταστραφεί και πάνω σε ένα τμήμα του κατασκευάστηκε ένα σχεδόν τετράγωνο λουτρό διαστάσεων 12 Χ 11,5 μ. με έξι δωμάτια, ορθογώνιες δεξαμενές και αγωγούς. Στην ύστερη οθωμανική περίοδο η περιοχή χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο νεκροταφείο της πόλης για την οθωμανική κοινότητα.